آهنرباهای شاتر معمولاً در سیستم های ناوبری ربات مورد استفاده قرار نمی گیرند ، اما در واقع می توانند در کاربردهای خاص خاص ، به ویژه در کارهای مربوط به القاء مغناطیسی ، موقعیت یابی یا ناوبری نقش داشته باشند. سیستم های ناوبری ربات سنتی به طور معمول برای دستیابی به موقعیت یابی و برنامه ریزی مسیر ، به فناوری هایی مانند لیزر ، بینایی ، سنسورها و واحدهای اندازه گیری اینرسی (IMU) متکی هستند. با این حال ، آهنرباهای شاتر می توانند در سناریوهای خاص خاص ، مانند محیط هایی که نیاز به ناوبری در یک میدان مغناطیسی شناخته شده دارند ، یا به عنوان اجزای اصلاح کمکی برای کمک به نصب یا کالیبراسیون سایر دستگاه های ناوبری استفاده شوند.
در برخی از سیستم های ربات ، از فناوری موقعیت یابی مغناطیسی برای ارائه داده های دقیق موقعیت یابی ، به ویژه در محیط های داخلی که GPS یا سیستم های نوری مناسب نیستند استفاده می شود. آهنرباهای شاتر می توانند با سنسورهای مغناطیسی ربات در تعامل باشند تا اطلاعات میدان مغناطیسی را در محیط ارائه دهند و به ربات کمک می کند تا تحت هدایت تغییرات میدان مغناطیسی قرار بگیرد. به عنوان مثال ، روبات های تلفن همراه در انبارهای خودکار می توانند از نوارهای مغناطیسی یا آهنرباهای کرکره شده در زمین یا دیوارها استفاده کنند تا موقعیت خود را حس کنند و مسیرهای خود را بر اساس این تغییرات میدان مغناطیسی برنامه ریزی کنند.
علاوه بر این ، آهنرباهای شاتر همچنین می تواند به عنوان ابزارهای نصب و تثبیت برای کمک به رفع سنسورها یا دستگاه های ناوبری در حین نصب یا نگهداری سیستم های ناوبری ربات ، اطمینان حاصل شود که از موقعیت و وضعیت پایدار آنها در حین استفاده اطمینان حاصل می کند ، در نتیجه قابلیت اطمینان و صحت سیستم ناوبری را بهبود می بخشد. اگرچه بر سیستم ناوبری هسته مسلط نیست ، اما آهنرباهای شاتر هنوز می توانند پشتیبانی بیشتری را برای فرآیند ناوبری در برخی از برنامه های خاص ارائه دهند .